De maiscross zou dit jaar bijna letterlijk een maiscross worden. Net op tijd, op vrijdagochtend om 7.00 uur, ging de mais eraf. Het werd dus een drukke dag voor de organisatie om het hele terrein in één dag op te bouwen. Maar na een lange dag stond alles toch klaar voor een mooie dag autocross.
Met ruim 50 deelnemers en een weersverwachting zoals je er alleen maar van kunt dromen stond er niets in de weg om een prachtige dag tegenmoet te gaan. Het waaide ’s ochtends nog iets te hard voor de springkussens maar ook deze konden in de loop van de dag nog opgezet worden voor de kinderen. Ook dit jaar waren de driewielers weer van de partij om de titel maiscrosser van 2019 te strijden.
In de 1600cc klasse had Marcel van Toorn de meeste punten tijdens de manches verzameld. Hij mocht tijdens de finales dan ook vanaf de eerste startplek vertrekken. Vincent Stormink en Jordy van den Berg mochten als tweede en derde vertrekken. Marcel van Toorn pakte al direct vanaf start een flinke voorsprong en was ook niet meer van plan om deze nog weg te geven. Vincent Stormink zette op een tweede plek de achtervolging in maar kon Marcel van Toorn niet meer bijkomen. Hij kon zich wel losmaken van Jordy van den Berg op een derde plek die in een hevige strijd was met Gerrit-Jan Willemsen die een plekje op het podium ook wel wat leek. Toch wist Jordy van den Berg de derde plek vast te houden om zo na Marcel van Toorn en Vincent Stormink te eindigen.
In de tweede finale gingen de vier overgebleven driewielers de strijd met elkaar aan. Sander van der Wiel wist alle manches op zijn naam te zetten en mocht daarom uiteraard vanaf de beste startpositie vertrekken. Je zou denken dat de finale nog “even” winnen dan ook niets meer voor zou stellen. Maar niets was minder waar. Na een slechte start lag Sander op de derde plek en deed er alles aan om zich naar voren te knokken. Helaas ging het in de derde ronde mis en moest hij na een touché met Clemens Mazee de achtervolging opnieuw inzetten voor een derde plaats. Door deze touché klom Niels Buijnink op naar de tweede plek die hij niet meer weg zou geven. Martin van der Wiel wist voor het geknok om plaats twee en drie te blijven en ging er in deze klasse met de grootste beker vandoor.
In de standaard tot 2200 cc wisten Maarten Stoker en Peter Kooiker praktisch hetzelfde aantal punten te verzamelen, al wist Maarten Stoker net iets meer punten binnen te halen waardoor hij de vanaf de beste startplek mocht starten. Bij de start was Peter Kooiker iets beter weg en nam een meter voorsprong op Maarten Stoker. Hij moest echter buitenom in de bocht waardoor Maarten Stoker binnendoor de deur dicht kon houden en de koppositie kon terugpakken. Deze gaf hij niet meer weg en wist daarmee deze finale te winnen. Peter Kooiker kwam op enkele meters achter hem als tweede over de finish en Kevin Lindeboom eindigde op een derde plaats.
De toerwagenklasse was dit jaar een wat kleinere klasse. Zo klein zelfs dat er in de finale maar drie auto’s aan de start stonden. In de manches wist Rick Bonthuis ze allemaal te winnen en daarmee de beste startpositie te pakken. Ook in de finale nam hij al snel de leiding en gaf deze niet meer weg. Louis de Gunst probeerde de achtervolging nog wel in te zetten maar moest Rick Bonthuis toch op een gepaste afstand volgen. Luuk Wohlan kon het tempo van beide heren niet volgen en zakte verder af. Zoals de drie heren de finale gestart waren zouden ze hem ook eindigen, Rick Bonthuis op een eerste plek, Louis de Gunst op de tweede plek en Luuk Wohlan op de derde plek.
Verrassend genoeg bleek de damesklasse een spannende klasse te zijn dit jaar. De vier verschillende manches kenden ook vier verschillende winnaressen. Nadia Zoutendijk wist de meeste punten in de manches bij elkaar te sprokkelen en had daarmee de beste startpositie. In de finale wist Ellen Efdé de leiding te pakken met Jessie Mulder op haar hielen. Met nog drie ronden te gaan ging het mis voor Dagmar van Toorn. In de bocht ging ze over de kop waardoor de wedstrijd stil gelegd moest worden er een complete herstart kwam. Ook bij de herstart wist Ellen Efdé de leiding te pakken met dit keer Nadia Zoutendijk op haar hielen. In de tweede ronde sloeg het noodlot voor Ellen Efdé toe, ze viel stil en lag daarmee uit de wedstrijd. Nadia Zoutendijk moest aan de buitenkant om Ellen Efdé heen, Marjolein kon er aan de binnenkant langs waardoor ze ook aan de binnenkant naast Nadia Zoutendijk de bocht in ging. Nadia Zoutendijk moest dus extra meters maken waardoor Marjolein Nooteboom binnendoor kon en zich naar de eerste plek knokte. Deze gaf ze daarna ook niet meer weg en wist de finale te winnen. Voor het eerst sinds een aantal jaren bleef de grootste beker uit de damesklasse binnen Jong Gelre Terwolde – Nijbroek met Marjolein Nooteboom als winnares. Nadia Zoutendijk wist de tweede plek vast te houden voor Jessie Mulder op de derde plek.
Na de laatste finale was het nog prima vertoeven in het zonnetje onder het genot van een drankje. Het weer was nog zo goed dat buiten bij de tent de prijstuitreiking kon plaatsvinden. Na de prijsuitreiking bleef het nog lang gezellig. We kunnen weer terugkijken op een prachtige editie van de maiscross en gaan weer op voor editie 2020. Tot dan!
Klik hieronder voor meer foto's: