192 witte bolletjes. 240 flesjes bier. 60 eieren. 8 liter melk. Dat zijn o.a. dingen die we op vrijdagochtend in onze boodschappenkarretjes laden. Boodschappen doen voor weekendkamp, altijd een uitdaging!
Na advies van verschillende lieve en nieuwsgierige mede-boodschappers & schoonmoeders (“Weet je wat lekker is? Beschuit taart!”, “Ja, dat stokbrood is lekker, die moet je nemen!”) werd het tijd om de boel af te rekenen. De caissière was not amused. Als ze een arm-workout had willen hebben was ze wel naar de sportschool gegaan, grinnik. Na behoorlijk proppen zat alles en iedereen weer in de auto. Op naar Jos. Daar wisten we binnen 10 minuten zijn mooie Audi om te toveren tot slordige SRV-wagen. Succes Jos, we zien je vanmiddag!
Na het gebruikelijke Jong-Gelre-Te-Laat-Half-Uurtje vertrekken we ‘s middags richting Limburg, we gaan naar Maasbree. Airco voluit want het is weekendkamp dus het is lekker weer! Op de één of andere manier hebben we altijd geluk!
Na aankomst bij het huis is het eerst een beetje een chaos. Wie slaapt waar & met wie? We hebben twee slaapzolders en het blijkt dat sommige paren allebei aan een andere kant de koffer hebben geparkeerd. Oeps! Als de rust is wedergekeerd is het tijd voor boodschappen uitpakken (lang leve de twee keukens en de twee koelkasten) en pakken we het eerste biertje.
’s Avonds wordt er druk gewassen, gesneden, gekookt & gebakken: op het menu staan Spaghetti Bolognese met lekker veel gehakt & Wraps met Mexicaanse bonenschotel en kip. Gelukkig zagen we iedereen een tweede keer opscheppen dus het was smullen. De bak met hazelnoot dessert was ook in no-time leeg. Een aantal vrijwilligers heeft netjes opgeruimd en de vaatwassers ingepakt. Goed geregeld!
Na een dutje en een uitbuiksessie op de bank worden er verschillende spelletjes tevoorschijn getoverd. Rummikub, 30 Seconds & Kingsen. Bij het Rummikub hebben we nog even een probleem: prachtig luxe doosje, geen stenen! Uh-ooh. Gelukkig komt Mark to-the-rescue en neemt een extra spel mee naar Limburg. Hoewel we niet allemaal meedoen aan het Kingsen hebben we er wel allemaal lol om! Vooral Hessels choreografie is hilarisch! En bij iedere fout moet hij weer een slok van zijn drankje nemen. Het is alsof hij het er om doet. We zijn blij met de overkapping: de hitte zorgt voor een paar flinke onweersbuien. Langzaam taait iedereen ’s nachts af en duikt z’n (stapel)bed in. Al dan niet in matching Nijntje pyjama’s.
“Aargh, koppijn!”, Hessels nu al legendarische uitspraak op zaterdagochtend. Welkom op je eerste weekendkamp!
Gelukkig zijn er al een paar vroege vogels eitjes aan het bakken dus die kater eet je zo weer weg!
Na een pittige kop koffie, gebakken eitjes, yoghurt met fruit & een douche voelt iedereen zich al weer een beetje mens. Ondertussen arriveren er twee extra leden: Rudy & Jurgen. Na een potje voetvolley, wat extra boodschappen doen, lunchen en het klaarzetten van de BBQ vertrekken we richting Arcen. Het is tijd voor de zaterdagmiddag activiteit: Een rondleiding door de brouwerij van Hertog Jan.
Onze rondleider lijkt weggelopen uit een polygoon journaal uit de jaren twintig wat nogal op de lachspieren werkt. Reuze interessant wat hij vertelt maar die stem! We proeven water uit de bron, snuiven mout, bibberen bij de gistinstallaties, tappen een pilsje en zien het vulproces van de flessen. Daarna mogen we de kelders in om de Prestige te proeven. Overigens moet je niet te moeilijke vragen stellen: “Weet ik niet. Alle antwoorden zijn te vinden op Google!” aldus de gortdroge rondleider. Na het in ontvangst nemen van ons eigen HJ glas lopen we naar de overkant. Er loopt een pijpleiding over de straat van de brouwerij naar de tap in het café: tijd voor een biertje op het terras! De heren gedragen zich als hongerige hyena’s: de schalen met kaas en worst verdwijnen als sneeuw voor de zon. Van al dat drinken moet je plassen. Geen probleem, Hessel zorgt op het toilet voor een fijne muzikale onderbreking. Er staat een piano in de gang en hij kan het niet laten om er op te spelen. Hij trekt er nogal wat bekijks mee (want meneer is retegoed!), krijgt verzoeknummers en verdient zelfs een zakcentje!
Iedereen weer in de warme auto’s gepropt, op naar huis! Onderweg stoppen we spontaan om het geld uit de pot te spenderen bij een ijstent. Lichte paniek bij de heren achter de balie: hoeveel personen? Allemaal andere smaken? U rekent af? “Ehm… ik schrijf het even op!” Prima joh. Al snappen we best dat bestellingen als: “Doe maar zo’n ijsje met zaad” (discodip) best verwarrend kunnen zijn. Een van de auto’s maakt een omweg naar het huis: Hessel moet even naar het station gebracht worden. Hij heeft maandag tentamens en leren & weekendkamp gaan niet zo goed samen.
Thuis is het na nog wat relaxen tijd om de BBQ aan te steken en onze (bier)buikjes rond te eten. Het is smullen geblazen, er wordt als toetje nog aardig wat fruit naar binnen gewerkt en uiteraard smeren we de boel met een drankje. De heren zetten de tv buiten om tijdens het uitbuiken eens even lekker te lachen om home video’s. Genoeg gehangen! Tijd voor een wandeling of een potje voetvolley. Tijdens de wandeling vinden we een schoen en al snel slaat onze fantasie op hol. Iets met een moord, een cliënt uit een inrichting, sporenonderzoek en stompje. Op het terrein wordt ook een bruiloft georganiseerd, dus we bedenken ook nog even een fijn ABC-tje.
Na terugkomst komen de spelletjes weer boven tafel! Rummikub & een partij 30 Seconds: jongens tegen de meisjes. Wat een stress om je teamgenoten 5 dingen duidelijk te maken in 30 seconden! “Ehm… Ehm… Annie, hou jij me tassie ff vast!” Rudy moet helaas al weer naar huis, het werk roept. Terwijl een aantal game-lovers nog even door gaan vertrekt een groep voor de nachtwandeling. Exact dezelfde route als de avondwandeling maar who cares? 30 Seconds is een populair spel dit weekend, we gaan door tot in de late uurtjes.
Zondagochtend. Geen Hessel om “aargh, koppijn!” te roepen maar dat pittige bakje koffie & een gebakken ei zijn weer een welkom ontbijt deze morgen. Iedereen geniet van de zon, het is smeren geblazen. We hangen wat, we voetballen wat. Een aantal dames gaat nog even naar de winkel om de lege kratten bier in te leveren. Scheelt weer ruimte op te terugweg! Ondertussen worden alle kranen bezet gehouden want er moeten 150 ballonnen gevuld worden. Echte ballonnen, geen waterballonnen. En dat hebben we geweten! Iedereen zeiknat en gedecoreerd met een paar nieuwe blauwe plekken en schrammen alsof we net een potje paintball hebben gedaan. De ballonnen gingen niet echt makkelijk kapot (understatement). Gelukkig deden de buurkinderen niet mee, die hadden het waarschijnlijk niet overleefd.
Na nog wat luieren, slap ouwehoeren en spelletjes doen beginnen we aan de schoonmaak en het opruimen. Sommige kamers zijn het hele weekend keurig gebleven, andere zien er uit alsof er een bom ontploft is (Marijke!). Het is toch altijd lastig om alles weer net zo in die rugzak te krijgen als dat je hier aan kwam. Alle tassen, kussens & overgebleven boodschappen proppen we weer in de auto’s. Het is normaal gesproken anderhalf uur naar huis rijden maar we hebben de vaart er goed in en komen vrij vroeg aan op onze volgende bestemming: Ribhouse Texas Epe. Geen punt, we drinken er alvast één op het terras!
Robbert-Jan & Mariette schuiven gezellig aan bij het diner en Rudy is ook weer van de partij. We krijgen een lange tafel aangewezen, een beetje afgeschermd van de rest van het restaurant. Wel zo slim want de pinda’s vliegen je al snel om te oren. Iedereen smikkelt van het menu en de patat is niet aan te slepen. IJsbollen en koekjes worden uitgewisseld en dan is het tijd om naar huis te gaan. Maar niet voordat we op de parkeerplaats handje-klap doen en alle overgebleven boodschappen hebben verdeeld.
Tot volgend jaar!
Klik hieronder voor meer foto's:
