Weekendkamp 2016

27-28-29 mei

Ken je dat? Je legt je telefoon even weg of aan de lader. Zapt wat rond, bekijkt een grappig YouTube filmpje op je laptop en checkt Dumpert. Je loopt later weer richting je telefoon: holy crap!! 64 gemiste WhatsApp berichten! Lang leve de Weekendkamp groepsapp!
Wat voor soort beddengoed moet er mee & vergeten we de Rummikub niet? Wie neemt er een bal mee? Wie heeft er plek in de koelkast voor het bier? Waar verzamelen we? Hoe laat? Wie stapt bij wie in de auto, wie moet er ’s avonds eten, soms was er een vage schatkaart aanwijzing van Jos (oeps, foutje!) en een belangrijke waarschuwing: vergeet je teddybeer niet.
(Je zal maar in de Weekendkamp Commissie groepsapp zitten met drie typlustige vrouwen, nóg erger! Hé Anton?)

Weekendkamp begint voor Esther en Mirjan al ’s ochtends vroeg: boodschappen doen. Inmiddels zijn de dames echte profs (ze hebben dit vaker gedaan) en gooien de karren vol met véél eten & véél drinken. Horrorbeeld: een lege koelkast! Liever mee verlegen dan om verlegen.
Om half drie verzamelen we bij Kriebelz (a.k.a. Jeuk). Maar zoals altijd staan we daar niet allemaal op de afgesproken tijd. Mevrouw van Gortel kwam te laat uit haar werk, Maartje moest nog even opgehaald worden en die stond keurig op tijd klaar maar ze hebben daar geitjes. Dus het dynamische duo Berends/van Gortel was even kwijt. “Oooh wat schattig!!”, “Zou je die in huis kunnen houden denk je?”, “Volgens mijn vader leer je goed vloeken als je geiten hebt”, ”Dus? Ik wil hem!”, “Zouden ze het merken als we ze gewoon meenemen?”. Als ook de geiten-liefhebbers zich hebben aangesloten bij de groep is het tijd om te vertrekken: op naar Groenlo.
Na een uurtje rijden komen we aan op onze bestemming: groepsaccommodatie Tour de Achterhoek. Eigenaresse Kim staat ons al op te wachten met de sleutels. Na een korte tour langs de kamers, uitleg over de vuurplaats en advies over wandelroutes naar het dorp ploffen we onze tassen op bed en onszelf op het terras! Even lekker genieten van de zon!
Niet de hele groep kon ’s middags al vrij krijgen dus we eten vanavond met een beperkt gezelschap. Op het menu: heerlijke spaghetti. Het valt in de smaak, iedereen schept een tweede keer op en de bodem van de pan is al snel in zicht. Met gevaar voor eigen leven test Rene tijdens het dessert even of je echt strepen in de kommetjes krijgt als je met je lepel langs de rand schraapt. Johanne schuift net op tijd naar achter en kan nog net de vuist van Esther ontwijken die op de bovenarm van Rene terecht komt. Geen geschraap met lepels! De boodschap is duidelijk, grinnik.
Na het eten druppelen de eerste ‘laatkomers’ binnen. De koffie pruttelt en er moeten slingers worden opgehangen: Teun, Maartje & Anoek worden alle drie een jaartje ouder dit weekend. ’s Avonds spelen we Yahtzee, Rummikub en gaat het volume omhoog tijdens Kingsen.

“Aargh, koppijn!”, Hessels legendarische uitspraak moeten we dit jaar missen. Gelukkig hebben we Rudy nog, die al vrij vroeg de stoep staat te schrobben. Iets met draaiende kamer en raam. Het is tijd om eitjes te bakken en een eventuele kater weg te eten. Lekkere kop pittige koffie er bij (“Hoeveel scheppen moeten hier in?”, ”Weet ik veel!”) en iedereen voelt zich vanzelf weer een beetje mens. Op naar buiten voor onze eerste activiteit: Sumo worstelen!
We trekken lootjes om te kijken wie er tegen wie moet strijden. We maken geen onderscheid in leeftijd, lengte, gewicht of geslacht: je hebt geluk, of niet. De temperatuur begint al aardig te stijgen deze morgen en de straaltjes lopen al snel langs onze ruggen: de sumo pakken zijn groot, lomp en heel erg warm! Het was een spannende strijd, tot op de laatste seconde. Onze kampioen sumoworstelen is: Rene!
’s Middags bedenken we dat we een stad in willen, liefst met leuke terrassen. Het klinkt wel lekker om naar ‘het buitenland’ te gaan dus we proppen ons in een paar auto’s om naar Vreden te rijden. Eenmaal daar aangekomen blijkt al snel dat dit geen bruisende shop- & drinkmiddag gaat worden: veel te rustig, alle winkels dicht. Oeps! Hoppa, weer in de auto, ander plan: we gaan naar Winsterswijk. Gelukkig is het daar een stuk gezelliger, alle terrassen zitten vol, er is markt en de zon schijnt… We ploffen op een terras, kletsen en drinken wat, de dames verkennen nog even de winkels. Bij terugkomst op het terras moet natuurlijk wel even het nieuwe springtouw (met teller!!!) gedemonstreerd worden! Vinden wij heel normaal, maar niet alle marktgangers leken dat te vinden…
Thuis is het na nog wat relaxen tijd om de BBQ aan te steken en onze (bier)buikjes rond te eten. We zijn een beetje bang dat het eten van de slager te weinig is… Dus worden er nog extra hamburgers gehaald. Die vervolgens nooit de diepvries verlaten, grinnik. Het BBQ pakket van de slager bleek méér dan genoeg. Na het eten gaan de heren aan slag met onze vuurplaats, de dames gaan al wandelend uitbuiken. De paden op, de lanen in! Op de terugweg crashen een aantal dames nog even een tuinfeestje… “We komen je even feliciteren!”. Om vervolgens de vraag te krijgen of zij de strippers zijn…. ehm nee! Tijd om weer te gaan!
Als we ons weer bij de heren aansluiten is het kampvuur al aardig hoog. Soms hoor je een schaterlach uit de bosjes van één van de mannen: tijdens de jacht op hout gaat er wel eens iets mis… Fijn al die brandnetels! Er wordt gezellig gedronken en we doen ons best om de voorraadkast leeg te eten en drinken. Vooral chips, bier en marshmallows staan op het menu. Met gevaar voor eigen armhaar worden de spekjes gesmolten in de vlammen… Tot laat in de avond hangen we rond het vuur…
Langzaam taaien we af naar bed. Of de ‘achterblijvers’ straks wel even de vaatwasser aan willen zetten. Tuurlijk! No problemo. Dachten ze. Als ze eenmaal (een beetje beschonken) ’s nachts bij het apparaat staan breekt er een beetje paniek uit. HIJ DOET HET NIET! Maar we hebben beloofd hem aan te zetten! Wat blijkt: de stroom is uitgevallen. Verklaart ook waarom de vroege slapers massaal dachten dat hun telefoonopladers kapot waren gegaan. De beheerder heeft geluk, de koelkasten doen het nog wel gewoon dus het kan wel wachten tot de volgende ochtend.

Zondagochtend beginnen we weer met het bakken van eitjes en een uitgebreid ontbijtje. Dit keer (gelukkig) geen schoonmaakwerkzaamheden op de stoep! We doen de hele dag rustig aan. We doen wat spelletjes, brengen kratten naar de supermarkt en een aantal fanatiekelingen staan buiten in de regen te tafeltennissen. Het is tijd om het huis aan kant te maken en onze spullen weer in onze tassen te proppen. Plus een beetje extra: de overgebleven boodschappen worden verdeeld. “Vieze ranja in de aanbieding!”
Ter afsluiting eten we ’s avonds tapas bij Catalunia in Apeldoorn. Tijdens de eerste ronde horen we af en toe nog “wat is dat dan weer?”, maar gelukkig zorgt de tweede ronde voor meer blije gezichten: vlees!! We eten onze buikjes weer rond en kletsen wat na. We komen tot de conclusie dat dit toch wel een héél fijn huis was, met een héél fijne vuurplaats.

Goed nieuws: Volgend jaar hebben we hetzelfde huis! Zet dus in je agenda: Weekendkamp 2017 is 16-17-18 juni.

Klik hieronder voor meer foto's:

Foto's 2016